Ozanların Şarkısı
“Baharı andıran yeni açmış çiçekler gibisin. Her sana baktığımda kendi karanlığımı unutuyorum.”
“Feda etseler bile bulacak mısın beni? Birlikte ölelim. Söz verebilir misin?”
Özet: Vazgeçilmiş, sonbahar yaprakları gibi yanan iki âşık. İkisi de son bir söz verir... Biri öldürecektir ikisini de. Sözüne ihanet eder, kıyamaz âşık maşukuna...
Birisi kalbe dönüşür birisi karanlığa...
Kaybettiği ruhunu arar biri ölümde. Biri ise hayatını pay eder sırf ölümler son bulsun diye.
Bölüm 5 (yakında)
Ozanların Şarkısı